İçime ayrılığın gölgesi düşeli beri,
Seni ağladım her uyandığım düşte.
Sır dolu yağmur bakışların,
Deki yüreğimin en onulmaz efkarı.
Nice davetsiz acılar çöreklendi içime,
Yalnızlığımın uykuları yorgun,
Düşlerimi prangaya vurdu yıllar...
Sustur artık gülüm gözlerinin türküsünü.
Yorgun yüreğim acılar mezarı
Bağrıma gül oldun sevdama acı dil
Her damla göz yaşım yaprak dökümü
Bestesi sevda güftesi göz yaşı bu aşkın
Dünya askeri arasında tektir,
Düşman defterini dürendir şehit.
Yüreğinde sevda dilinde tekbir,
Hak bahçesinden gül derendir şehit..
Sefer var denilince hemen koşar,
Mehmed'in vatan sevdası müebbet.
Evinden çıkarken anası,
Saçını kınalamış.
Oğul dostuna emin ol,
Düşmanına kartal pençesi,
Diye tenbihlemiş babası..
Bir bakışında şekillenirdi,
Hayatın felsefesi.
Aaah şehla bakışlı Sümeyra!
Düşlerimin gergefinde
Asırlık bir ağıtsın şimdi...
Yine de her defasında,
Ben hep suskunluğumun kalesindeyim
Bu oda her gün böyle ağıt gibidir
herkesin yükü benim sırtımda
Dört bir yanım kuru yalnızlık
Eziliyorum gecelerin bulanık yüzünde
Ustura kesimi kanar burda karanlık
Bir gurbet şehrinin bu gecikmiş akşamında,
Göreceğin tek tablobir hasret vaveylasıdır.
Bir ince duman gibi sindi yüreğime gidişin,
oysa ikimizde biliyorduk Bir gün ayrılacağımızı!
onun içindi yarınlara hayaller kurmayışımız
Ben şimdi elsiz ayaksızım yalnızlığın üşüdüğü yerde,
Ben uykulu kaldırımlarda
Yalnızlığımı adımlarken
Yırtar sokakların sessizliğini
Gurbet yorgunu ayaklarım
Burnumda hiç gitmeyen
Duman duman ter kokun
1
Ben ezeli yalnızlıkların insanıyım
Kalleş dostlar adına koca ömrü sustum
Gözlerimde hücrelerden kalma bir sis
Öpülmemiş dudaklarım kum yığını
Ben nice acıları susuz içtim dostlar adına
Nezaman seni düşünsem
Sulanır gurbetin gözleri
Ağar gök yüzü bir yanına
Sol yanımda deli bir sancı başlar
Susar içimin bütün kuşları
Ciğerlerim pişer kalem elden düşer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!