kelimelerin vardı senin,çoğu kırıktı
konuştuğunda zaman eskirdi
ve seni duymanın hafifliğini yaşardı insan
ki kelimelerin çoğu zaman yeni şeyler söylemezdi
ama biz bütün çocuklar sana gelirdik
biz,bilmem neden,ama seni dinlemeyi çok severdik
1-Beyaz bir gecenin üzerinden konuşuyorum
2-Bebekler size sesleniyorum:
3-Ne olur artık ağlamayın
Sehpanın üzerinde tüm organlarım
Ve sessizliğin orduları daha ortaya çıkmamış
düşlerin ortaklığı mümkün müdür?
bulutlara bakıp aynı hayali kurmak bir hayal midir?
hayat hayal kadar güzeldir
dağlara denizlere ovalara düşler koyabildik mi ruhumuzdan?
mavi ülkeleri keşfedemedik mi henüz?
suyun soğuk gölgesi başında
bir ozan şiirini okuyor kalın bir sesle
telaşsız su sadece dinliyor
benzetmeler bir bir düşüyor ozanın avuçlarından
bir seher oluyorsun bir gül
beyaz bir gece içine alıyor bizi
periler fısıldaşıyor duymamak imkansız
gözlerim kamaşıyor gözlerinde
hayallerim hayallerinle buluşuyor eski bir masalda
ölüme yakın sürgün saatleri yaşıyoruz
yok edilmiş bir geçmişin gözlerinden görüyorum seni
yorgunum
sis sevişiyor koca bir kentle
ayakta duramıyorum
yanakları yanmış güzel bir kadın dolaşıyor evimde
gözlerimi kapatıyorum
karanlıklar buluyorum sana dair
sevdalar saklıyorum sende
gözlerimi açıyorum
ışıklar arıyorum sana benzeyen
ya ben uyanamadım uykumdan
ya da siz
ya ben uyduramadım kendimi dünyaya
ya siz
uyuyorum
uyku ölüm demektir zaten
düşüncelerin sürgünü başladı ilkin
ardından fikirker boğuldu
yasaklandı yazı,yazılanlar yakıldı
yazanlar ya yok sayıldı ya da kovuldu
öldürüldü aşk
ölüm çizgisinde yürüyorum
sabah soğuk nefesiyle ensemde
terledim ve yoruldum
ölüm çizgizinde yürüyorum
aklımda abuk sabuk hatıralar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!