Tam düze çıktım derken
Yokuşun başında buldum kendimi
Onca zaman hiç yol almamışım
Yerimde saymışım meğer
Şimdi ilerisi alabildiğine dik iniş
Gerisi alabildiğine yokuş
Sen bir tatlı cadı
Bense kendini bilmeyen densiz
Dünyaya gelişim zaten kadersiz
Ölüm senden gelmiş Başım Üstüne! ! !
Peşinde koşmaktan kaldım takatsiz
Sevgisizliğe mahkum ettim kalbimi
Karanlıklara hapsettim kendimi
Sevenlere düşman, aydınlığa hasım oldum
Tek dostum yanlızlık! ! !
Yazılış:22-07-2009
Neden hiç sevilmiyorum
Neden mutlu olamıyorum
Aşk bağlamında
Anlamıyorum! ! !
Canımı yakıyor sahtelikler
Tutuklu kaldım, gözlerinin mavisinde
Uğruna can verebilir, bu yürek
Tufanlar kopardın yüreğimde
Karşında eriyor bu yürek
Umudum olsan, hayata tutunma sebebim
Miladım olsan, yaşama ümidim
At beni kalbinden at
Ya güzel bir anı gibi sakla
Yada kör kuyulara kapat
Ama kalbinden attt! ! !
Acı veririm sana
Dönen girdaplar gibi içine çekiyor gözlerin
Can pazarları yaşıyorum gözlerinin elasında
Yüreğim yangın yeri alevler sarıyor bedenimi
Mahşeri yaşıyorum esrarlı bakışlarında
Gönlümü veriyorum sana gül kurusu akşamlarda
Beni kendi halime bırak
Dertlerimle, kaderimle,
Yanlızlığımla başbaşa kalayım
Bırak kendimle hesaplaşayım
Bırak yanlızlığımda boğulayım
Tarumar dünyamda kaybolayım! ! !
İstememki, canın yansın
İstememki, yüreğin kanasın
İstememki, gözlerinden bir damla gözyaşı aksın
Ama bir gün kırık bir kalp'le, gaflet uykusundan uyanacaksın
İçinde bulunduğun hayat yalan
Issız kuytu köşelere atmışken ömrümü
Hayatın kıyısında kürek çekerken yanlızlıklara
Istırap yüklü kervanlar revan olmuşken yüreğimin ipek yoluna
Bir Melek istila etti kalbimi
Binbir çeşit renk varken kainatta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!