Ali Atılgan Şiirleri - Şair Ali Atılgan

İnsan her şeyle başa çıkıyor bir şekilde
şu,bu,o........
Kaçıvermek,saklanmak uzaklaşmak istiyor
Gide bildiği kadar......
Gel görki kaçıp saklandığı bir çeşme başı,
bir dere kenarı , bir yayla ,bir dağbaşı,

Çocuklar soruyorlar,
Aşk; Diye bir şey varmıdır ? Ali Baba
Gülümsüyorum sessizce
Olmaz olurmu çocuklar,
Olmaz olurmu
Aşk sarılmaktır

En büyük korkumdu
Bir gün buğulanmış gözlerle
Arkandan el sallamak
Bir daha dönse
Gözlerini bir daha görsem
Yüzüne bir daha bakabilsem

Bu gün;
Kalemimle paylaşırım seni
Kulaklarımda bir yunan ezgisi
Biraz hüzünlüce,
Bardağımda şarap
Biraz kırmızımsı

Ruhu Karadeniz gibi
Hırçın..
Bazen köpük köpük dalgalı
Bazen duru
Masmavi...
Bazen çişe çişe bulutlu gözleri

Topla be usta
Can baba misali bavulunu
Doldur ceplerine ne kadar
Anı hatıra varsa,
Hiç bir şeyi bırakma geride
Her şeyi al yanına

UMURUNDA DEĞİL

Kalemi idam sehpası
Sözcükleri celladd
Sevdası yağlı urgan olmuş
Umurunda değil

Sevdalar gördüm;
Sonbahar yaprakları gibi
oradan oraya
sevdalar gördüm;
uçsuz bucaksız
denizler gibi,

Bugün yıldızlar kayboldu
Mis kokulu rüzgarlar
dalgalar;
özlemlerim bitti.
Kör karanlıklarım kaldı yine
O uçsuz bucaksız