en acı dertleri koydun gönlüme
ne kötü yol biçtin garip ömrüme
gelip de çileyi başa döndürme
çoktandır bittin sen benim için
yaşamaktan yana kalmadı hevesim
herşey başlar yeniden
yeniden bitti denilen yerden
kıpkızıl bir kuş konar avucuma
haberler verir en bilinmezlerden
umursamazlar gün gelir de umursanmaz
boş hayallerle tükendi ömrümüz
gündelik zevklerle gülmek faydasız
günahtan harabeye döndü gönlümüz
dünya faniymiş bilmek faydasız
kalpleri kırarken acı sözlerle
kim bizi bu hallere düşürdü
kimin eseri bu kaybetmişlik
ateş olsa bu yanlızlıkta üşürdü
kurtarırmı bizi hergece bir yetmişlik
oy beni yarınla aldatan ümit
üzülme bukadar kimsesizliğine
boynunu bükme çiçek değilsin
alışmalısın hayatın herbir rengine
hadi sil gözyaşlarını çocuk değilsin
uzaklardan bir el salla
bilinmezden haber yolla
tarifi yok bu hasretin
eriyorken damla damla
aşikarım bilinmez benim
vakitsiz ayrılıklar kondu yüreğime hep
ben hiç zamanında sevemedim
solgun yüzümdeki ümitsizliğime sebep
bir yıldız kaydı ruhumdan göremedim
bahar melteminde bir çocuğa düşer
daracık odada sonsuz mutluluk
kuru soğanda eşsiz bir tat
zaman içinde zamanı tutmuş
seninle yaşanan tarifsiz hayat
gecelerinde aydınlık sabahın nur
sen kalbe düşen meçhul bir mutluluk gibisin
mavi gözlerin hayattan geçirir çeler gönlümü
benim yeşili dillere destan hırçın sevgilim
karanlık gecelerde hasretin çürütür ömrümü
bekleyişinde gönlüm bir trabzon akşamında
birbirinden komik iki arkadaşım var yanımda
içten gülemiyorum hani ruhum erimiş
herşey buruk ağlamaklı bir hüzün tadında
lokman çok yıkılmış teslimiyete yaslanmamış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!