Ali Asker Çataltaş Şiirleri - Şair Ali A ...

Köyümden esen bir rüzgâra kaptırdım kendimi,
Uğultular kopuyor yüreğimde,
Derinden bir off çekiyorum.
Göl Dağının serinliği kaplıyor bedenimi…

Gözlerimi kızıl güneşin akışına bıraktığım akşam,

Fırat düşmüş gözlerimin bendine,
Yelkovan küsmüş akrebin sesine,
Saniyeler yol almış Kızılırmak renginde
Bir türküdür yağan akşam yağmurları.

Munzur’da güneş doğdu alnımın şakağına,

Kaya diplerine serpilen namlunun tohumları
Acıtır yürekleri
Düşerse içine bir ateş
Omuzlarında taşıdığın mavzer
Bedenini saran bir kefendir!

Gel dost, seninle muhabbete çıkalım.
Gönül bağından kırmızı güller derelim.
Aşkı şaraba katıp içelim,
Derde derman bulup gidelim.

Muhabbet bağının gülleri solmaz

Önce annemi tanıdım,
Annemle büyüdüm,büyüdükçe annemi daha da tanıdım…..
Gecem gündüzüm oldu bana.
Annemdi kıyamazdı ağlamama,aç kalmama, üşümeme,
O anaydı anadan öte kadındı yüreğinde acı, bedeninde sevgi vardı.
Büyüdükçe daha çok kadın tanıdım,

Sen hayat dolu dünyanda,
Beni aldın sevgi çemberine,
Yürüyoruz bu yorgun kentin sokaklarında,
Dünya tozpembe kimilerine göre,
Amansız bir ayazlı gece,
Sana sarılmak geliyor içimden.

İşte geçiyor zaman.
Tüm arzularımdan arta kalan.
Bir seni düşündüm birde kendimi.
Bu nasıl veda havası anlamıyorum.
Son baharda dökülen yapraklar gibi;
’’Tüm alışkanlıklardan öteye’’

Özledim sende bahar sabahlarını,
Gözlerinden öğrendim ateşli bakmaları,
İki kelime söylemeni, mutlu olmayı,
İçime doğduğun an yaşadım seni.
Ne gördüğüm rüyayla uyandım,
Nede kurduğum hayale inandım.

Seni sevmek bütün romanları okumaktır,
Sensizliğe inat umut bağlarcasına.
Uzak iklimlerden esen yelle geliyordu kokun,
Seni sevmek gözlerinden damlayan yaşların
Dudaklarıma düşen bir mühürdür.

Benim sevdam dostluktur,
Dağ başında açılan çadırda bir parça ekmek gibi paylaşılmalı.

Benim sevdam;
Dağlarda türküler kadar söylenir.
Fırat’ın suyu kadar coşkun ağrı dağı kadar yüksek.