Aleyna Şiiri - Ayhan Sarıoğlu

ALEYNA

Bütün deniz fenerlerimi yaktım,
Ve göz kırptım karanlığa
Gökyüzünden yıldız topladım
Ve getirip serptim saçlarına.

Güzelliği sır sakladın gözlerinde
Kışı yaşarken dallarım.
Mevsimler taşıdın yüzüme,
Bir bahar isterken güllü çiçekli,
Oysa kar kokusunda yanardım
Ve sadece ben duyardım sıcaklığını
Gözlerinden çekip aldım yağmurları
Yıkayıp arıtsın diye dünyanın kirini pasını…

Aleyna Aleyna!

Dalgalar kayalara çarparken özrü yoktur yakamozlara,
Gün doğarken ve batarken akşamın ufkunda,
İzni olmaz çeperinin,
Ve ben bilinmezden gelirim

Öyle baktı ki gözlerin,
Bende asılı kaldı milyonlarca yıldız fenerin
Şimdi senindir bütün kalelerim.
Hüznüm düşmesin diye kirpiklerine
Anıları sırtlar da giderim
Üstünü sıkıca ört, çünkü kalınırda değilim…

Ve göz kapaklarının ağırlığında,
Bir sıcaklık duyarsan avuçlarında,
Bil ki, seni düşünüyorumdur
Söz yürekten mermi namludan çıkarsa,
Saatler gecikmiş bir zamanı çalsa da.

Ve an düşer akrep ve yelkovanlar arasından
Bırak martılar kaçısın çığlığından,
Gözlerimde ormanlar asılı,
Bak, kırlar ve şehirler geçiyor başucumdan

Bir kişilik değilim ki giderken bu yalnızlıkta
Aç gözlerini ve etrafına bak, Aleynam…
Gençliğimi bayraklara yazdım yürüdükçe çoğalan.
Bu kadar beklemek var ya seni,
Ben vazgeçsem de kendimden,
Kalemim yorulmaz artık yürümekten

Ayhan SARIOĞLU
8.6.2000