ALEV...Dediğin de ne ki.

ALEV! ..Dediğin de ne ki? ! ..

Sen dünyanın merkezisin,
Gönlümü kor gibi yakan!
Yokedici ateşinle! .
Mağma dediğin de ne ki? ! ..

En acı bir gerçeğimsin,
Zaman-zaman yüreğimden
Yanardağ olup fışkıran;
Yanardağ dediğin ne ki? ! ..

Ben de senin yangınınla
Yanıp,kül oldum bir zaman! ..
Lavlar nasıl yakıyorsa doğayı…
Lav dediğin sanki ne ki? ! ..

Nekadar yansam,yıkılsam,
Gel,gör dimdik ayaktayım…
Söndü ateşin,alevin…
Alev dediğin de ne ki? ! .

Altüst oldum depreminle! ..
Depremlerle yıkılsa da! ..
Yeniden kurulur dünya…
Deprem dediğin de ne ki? !

Acımasız alevinle! ..
Bu ömür tükenir sandın…
Yangınlar da söner birgün..
Yangın dediğin de ne ki? ! ..

Bin yıl sürse de enkazım! .
Yeryüzüne çıkar elbet…
Batık şehirler misali,
Enkaz dediğin de ne ki? ! ..

-ERDEK-16.11.2012
*) ALEV başlıklı şiirimden sonra karalandı..