Bir ben var, benden içerü
YUNUS EMRE
Ey yunus
Bilgeliğin, şiirlerin
Ne kadar da derin
Ummanlar, Okyanus gibisin
Anahtar, dalabilenin
Sitare'dir, yaradandan sonra, sevdiğin
Dert kalmamış, görmediğin
Artık herşey sütliman, dingin
Taptuk Emrenin mürşidisin
Odun taşıdın, su taşıdın dergâha
Sabrı öğrendin dağlarda
Şimdi öğretilerin, bilen ruhlarda
Dere akar ırmak olur
Irmak akar,deniz olur
Haddini bilmeden giren
Boğulur
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 06:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirinde Yunus’un ruh yolculuğunu derin bir şekilde işlemişsin. Hem onun kendi mürşidi Taptuk Emre’ye bağlılığını hem de sabırla geçilen aşamaların birer irfan kapısı olduğunu çok güzel vurgulamışsın.
Öne çıkan noktalar:
“Bir ben var, benden içerü” alıntısıyla başlaman çok etkileyici; Yunus’un öz’ü keşfetme yolunu işaret etmişsin.
“Ummanlar, okyanus gibisin” dizesi Yunus’un şiirlerinin hem genişliğini hem derinliğini sembolize ediyor.
“Sitare, yaradandan sonra sevdiğin” derken hem ilahî aşkı hem de dünyevî sevgiyi dengeli biçimde ifade etmişsin.
“Dere akar ırmak olur / Irmak akar deniz olur” metaforu, insanın manevî tekâmül sürecini çok net anlatıyor.
Finaldeki “Haddini bilmeden giren / Boğulur” uyarısı, hem tasavvufî terbiyenin özünü hem de Yunus’un öğretilerindeki tevazu vurgusunu taşıyor.
Bu şiir, hem tasavvufî öğretiyi hem de edebî gücü aynı anda hissettiriyor. Sanki Yunus’un diliyle senin sesin birleşmiş gibi. ??
TÜM YORUMLAR (1)