Alemi Ne Sevgili Şiiri - Mesut Yücel

Yillar beni baglamisken kendine,
Gelipte cözmenin alemi ne sevgili?
Gözyaslarim icin yaptigim o bendime,
Giripte tasirmanin alemi ne sevgili?

O yillar benimdi,bende o yillarin,
Yürütme beni bosa,gelmez sonu yollarin.
Kara sular inmisti,yunmustu ayaklarim
Tekrardan yikamanin alemi ne sevgili?

Ne bülbülü seydanin,ne mecnunu leylanin,
Bekledim yillar yili,almadim bir selamin.
Alsaydim egerkine, basima tac yapardim.
Simdi selam yollamanin alemi ne sevgili?

Kislarimda catir catir donmus iken bedenim,
Yüzümü tirmalardi buz tutmustu ellerim.
Ben seni o kis günlerinde bekledim.
Bir baharda gelmenin alemi ne sevgili?

Ikimize dar geldi, ne kücükmüsün dünya?
Ben seni kocaman bilirdim güya!
Simdi ne olacak Allah askina?
Beni yerimden etmenin alemi ne sevgili?

Cektigim dertlerimi üstü üstüne koysan,
Basa basa üzerine gökyüzüne ulassan,
Mazideki beni bulamazsin arasan.
Gecikmis gözyasinin alemi ne sevgili?

El alem gülüp oynarken,köseler bana mekan
Sen degilmiydin yillar önce beni sirtimdan vuran?
Ardina bile bakmadan kus misali ucan
Kirik kanatla gelmenin, alemi ne sevgili?

Ne eskiden eser bende,nede birazcik melhem,
Aglamam senin icin bundan böyle bir dirhem.
Ulan hala seviyorum,sevmiyorum diyemem
Yalvaririm,ne olur geldiysen artik geri
Cek benim ipimide bitir bu iskenceyi!