Âlem-i Âşk Şiiri - Aşık Şahı Kebir

Kimini pek bir yoran, kimine ise susan.
Aklı akıldan savan, aklı başından alan.
Benim diyeni yakan, benden olana talan,
Bir bak bu ecelimiş, Çalab'ı hatırlatan.

Bu cihanın sınavına dermanım kalmadı.
Ateşe salıp yaktığın gönlüm arınmadı.
Sabır ağacında tek bir yaprak bırakmadı.
Bir bak bu kaderimiş, seni bana yazmadı.

Âşık Şah-ı Kebir âşkın seni pareledi.
Âşk yoluna varanda âşk seni yareledi.
Hakikatten kaçamadan nasıl hareledi,
Bir bak bu âşkınimiş, dünyada mahveyledi.

Âşık Şah-ı Kebir