Aldırma gönül aldırma

Tam pes etmişken bir bakımışız ki,
hiç kimsenin gitmediği bir yol açılmış önümüzde,
sadece usulca yürümekten başka bir şey yapmaya gerek yok.
Yürüyeceğiz o yolda fiziksel ve ruhsal enerji tükenene kadar.
O yol hangi yoldur biliyormusun, ne bilmiyormusun!
Nerden bilebilir ki insan, sürekli gittiği ve aşina olduğu yolu.
İşte o yoldayız.
Gidiyoruz gündüz gece.
Gittiğimiz yolun akışını bilmeyecek kadar,
şaşkın, ürkek ve korkak.
Korkaklık dedimse öyle korkaklık değil,
hani derinlemesine düşünmelere dalarsın ya,
düşünme girdabında çıkış ararsın ve bulamazsın ya,
işte öyle bir korkaklık.
Ya bu şairlik de başa bela,
irdelersin, iğnelersin, aşık olursun, acıtırsın,
bir bakarsın ki, hepsini kendi kendine yapmışsın.
Zararın kendine kime ne.
11062015hikmetferidundemir