Aldırma Şiiri - Şair Yavuzca

Aldanma

ey bilinmezden aydınlık dünyama
apansız doğan misafir!
hoşgeldin, gülümse rutubete
inan sana bile hoş gelir...

aldırma, ben hep böyle
bu saatlerde ucubeyim...
alışırsın hem, otur anlatırım...

şaşırma, erkeğim ama...
ince dertlere gebeyim...
bir de uzak otur şöyle...
fazla hakikate dayanamam...
hem hıçkırırım...
gerçek sanırsın gözyaşlarımı,
oysa ben onları sevdanın ülkesinde,
kör bir kızdan çaldım...

anlatacak o kadar çok şey var ki;
sen en iyisi gözlerimi dinle...
onlar hızlı konuşurlar,
pek yalan söylemez...
nadiren de doğru söylerler...
hem sırrımı yakalarsın belki...

aldanma çatık kaşıma
bir zaman bizde gönül vermiştik
dünyalar güzeli değildi ama...
nesini bilmem, ölümüne sevmiştik...

sonra ne mi oldu?
hiçbir şey,
biz sevmeye devam ettik
o yaşamaya karar verdi...
biz yine sevdik...
o yoktu artık...
sonra iki şeyi anladık
bizim sevmek için
ona ihtiyacımız yoktu,
onunsa yaşamak için bize...

hikayemin başı bu,
ortası sensin...
sonunu zaten yaşadım ben
o yüzden getirmişim leylayı dize

bugün yarın haberimi alırsın
vasiyetimdir ne olur gülümse
gören 'toy düğündür' sansın
sonra çekilir bir köşeye
gizli gizli ağlarsın....