Mâdem ki, dünyâ hayâtı aldatıcı metadan ibârettir;
Peki niçin, nefsim hâlâ fâniyete bağlanır; ezâ çeker?
Mâdem ki, âhiret yurdunu kazanmak ebedî saadettir;
Öyleyse, bu sinsi dünyâya âşık olmak, câna ihânettir,
Hem öyle bir ihanet ki; sonu cehennem olan eziyettir!
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta