Öğrendim,
İnsan en çok aldanırken öğrenirmiş
Nedir hayatın ve hakikatin aslı
Sana aldanırken öğrendim
Karanlığın ve boşluğun
Binbir koyuluğunda
Senden başka bir şey bulamadığımda
Anladım, sana aldandım
Sen bin güneşin altında
Elinde bin fenerle
Bin adamı buldun
Bir beni bulamadın
Herkese aldandın
Bana aldırmadın
Sonra öğrendim
Sana aldanmayı
Ve sonra öğrendim
Bir aşkın insanı nasıl aldattığını
Haya ettin sensiz kalemle yazmaktan
Haya ettim sensiz uyuduğum gecelerden
Haya ettim sensiz yürüdüğüm yollardan
Haya ettim sensiz şehirlere girmekten
Haya ettim ellerimi semaya kaldırınca
Adının geçmediği dualardan
Hakka girmekten haya etmedim de
Sensizlikten haya ettim
Ve öğrendim
Haya etmek de aldatırmış insanı
Hiçbir yüzde seni aramadım
Seni hiçbir yüzde aramadım
Her yüzde seni gördüm
Yüzler de aldatırmış
Yüzüne aldanınca öğrendim.
Aşk bunu gerektirir diyerek
Aşkta hududu aştım
Dergahı seni bildim
Secdeyi sen bildim
Niyazı sen bildim
Öğrendim
İnanç da aldatırmış insanı
Bir alem yarattım senden
Bir aşk yarattım bir alemden
Bir ilah yarattım bir aşktan
Bir ben yarattım bir ilahtan
Nihayet öğrendim
İlahlar ve aşklar da aldatırmış insanı
Sen bir puta tapınca.
Kayıt Tarihi : 10.11.2024 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!