Bir martı geçer rüyalarımdan acı çığlığıyla,
Gül bırakır herbirine senden koparılmış.
Ve akşamları deniz bir başka olur;
Sonsuz bir altın cevheri gibi parıldar altımızda...
Seni sorasım gelir;
Ama yoksun.
Seni öpesim gelir;
Ama yoksun.
Sonrasında yokluk gelir.
Beşparasız dolaşmanın acısı,
Boğaz koylarında.
Bir vapur geçer ufkumdan böğürerek.
El sallar Üsküdar sahilinde yüzen çocuklar.
Kumdan kaleler gibi yıkılır sevinç
Demir yığınıdır dert dedikleri.
Bir buzdağı daha erir Grönland’da
Yağmur ormanlarının ağlayışı duyulur.
Son yüzyılın en bunaltıcı günleridir yaşanılan.
Ve tünelden inerken görmüş geçirmiş bir bayan:
“Sanırım yeraltında yaşayacak der
Bundan yüzyıl sonra doğan çocuklar...”
(albatrosunguncesi.blogcu.com)
Fikret ÖzdalKayıt Tarihi : 28.3.2008 21:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

El sallar Üsküdar sahilinde yüzen çocuklar.
Kumdan kaleler gibi yıkılır sevinç
Demir yığınıdır dert dedikleri.
Dizelerin kalemini kutluyorum...tam puanla,saygılar.
Güzel şiird.Şiir tadı alarak okudum.Teşekkür ederim.
Kutlarım sizi ve bu güzel şiirinizi,saygılarımla efendim,
Ünal Beşkese
muhteşem bir anlatım ve çok etkileyici bir şiir sadece ...
Şairimizi kutlayalım, kehanet kısmına ise vurdum duymaz kalalım...
Böylesi daha işimize gelir ...
Kutluyorum sevgili Fikret Özdal..
çok güzeldi,
Çok sağlamdı ...
Kehanet değildi, şiirdi ....
TÜM YORUMLAR (7)