Alban Tartari Şiirleri - Şair Alban Tartari

Dün geceyarısında Aldattım seni, Benim bir tanem, Ben, sözü çiğneyen serseri. Dayanamadım güzelliğe Dayanamadım yanlızlığa İçimde boydan boya yüzen günaha. Seni bir anda unuttum istemeden, Şaşkınlıktan yansıyan bir anda! O an güzel “sevgili” girdi açık pencereden. Unuttum ki sen, Sen rüyamı süslüyorsun! Dün gece seni altattım Bir tanem, Güzeller güzeli Yanakları parlak Ay ile... Ankara, Cebeci, 5.7.2002 (Geceyarısı)

Elda’ya

Bağlamıyor bizi
Dünyanın darmadağın ipleri.
Ne kara geceler
uykulara daldığımızda

Bir mermer büstü gibi Bembeyaz parlıyorsun yanımda, Bir çığ misali Dağdan sürülen. Bir gönülde Hem aşk hem nefret Yanyana yaşaması zor, Bu kuyu sevda İki ölüye dar geliyor. Seneler sonrası Ölü Ordunun Generalleri kazıyacak Ülkeyi boydan boya Mermer büstlerimiz için; İkimiz çoktan firarda Aşk Camdan bir kupa gibi Ellerimizden düştü Sonra öldük Ve bu şeytani beyazlık Tabutta sardı ikimizi. Müzeleri süsleyecek büstlerimizde yazılacak: “Aşk bu taşlar üzerinde hiç geçmedi”! Tiran, 2004

Sessizlik güzeli Sırp güzeli Yanımdan geçiyorsun Bakışların yerde serili. Kendimle keskinim Gözüme izin yok Siluetlerimiz Muhalif yol sonlarında eriyor. Geçtik ve yanlızca bakıştık, İki insan gibi, iki gölge. Gururla Güzellikle. Bu yol bizi birleştirdi Bu yol bizi ayırdı Sonsuzluğa kadar Birbirini tanımayan iki yabancı. Sırp güzeli Sessizlik güzeli Bilmem bir zamanlar Kardeşlerin Kız kardeşlerime Baktılar mı bu kadar insani Sen ve ben bakıştığımız gibi... Brezovicë - Kosova 25.01.2003