Alazım... Son Yazım... Şiiri - Elif Battal

Yüreğim şimdi bir yangın yeri,
Aşkın hangi hali söndürebilir bu ateşi?
Gittin ya parçalarımı kurtarma derdindeyim,
Hiç olmazsa ellerimde kalanlarla yetinmeliyim!

Olur ya birgün dönersen geri,
Sakın temizlemeye kalkma küllerini!
Kıyamadım, yapamadım arınmaya senden,
Aşk zerrelerime elini sürmene izin vermem!

Mutlu(mu) yum!
Sen üzülme benim için...
Daldır gözlerini başka mavilere,
Öksüz bırakma yaktığın yeni bir ateşi...

Alaz koy yeni sevdanın adını...
Alazım, son yazım...

Ben sığdırmaya çalışıyorum beyaz bir kağıda yüreğimi,
Belkide yüreğim kadar kalıyor sözcüklerin kifayeti...
Yinede sıcak cümleler kurmak için cebelleşiyorum...
Satırlarımda üşüme diye tedbir alıyorum...

Unutacaklarım iyice birikti...
Aşk yalandı, sevda talan,giden bir sevgili yoktu! ! !
Ben imdat çığlıkları atmıyordum...
Bir güle bakıp iç geçirmiyordum...
Gözlerimin debisine gömdüğüm, bir mezara yaşlarımı akıtmıyordum...

Yitirilmiş duyguları rüzgar alıp götürmüştü zaten
Kulaklarımın çınlamayışı da bundandı...
Kırık dökük umutlarda bir köşede toplanmış...
Oysa ki gözlerimden katre katre akıttığım yaş değil,
Hükmü verilmiş, zahiyatı büyük bir savaşmış...