Ağırlığından ağırdır yüküm
İçimde bir dağ büyüttüm
İhanet vurdu kapımı
Dağın içine gömüldüm
Başsız ayakları yürüttüm
Güneş değildim, balçıkla sıvandım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
şiirde söz sanatlarıyla yansıtılan dolaylı anlamları beğendim ama her mısranın aidiyet bildirerek bitmesi akışı bozmuş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta