Gövdesi çizik ağacın
Üstünde yuvalanan aşk;
Yumurtadan çıkmış alacakarganın
Taze yavrusu.
Bilemezsin bahara nasıl geldiğini
Ana kuşun...
Hangi kanat çırpışında soğuttu yangınlarını
Görmedin ki...
Yakında bir ıslık...
Uzakta bir kuzu sesi...
Az ötede zıplarken yerde
Ekmek kırıntısı hırsızı,
Yoksa bir karaltı mı yalnız
Uçarken yukarılarda...
Söyle hangisi?
Koynunda büyüttüğün anın
İçinden çıkmadın ki...
İki büyük harfle yaşıyor
Ağaçta bir kalp;
Ağaç acıyla
Keşke düşmeden önce kışa
Alaca bir sevdayı görseydin asıl...
Her can kendi derdinde...
Neyleyeyim hayat bu velhasıl...
2012/Erzurum
Osman Aktaş 2Kayıt Tarihi : 3.12.2012 22:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

'Çizilmiş kalp...' Gün gelir kapanır belki ama 'o yara' aşkın açtığı yara değil ki? O kadar basit değil, bir ağaca çektirmek yerine o acıyı, 'doğuran' olabilmek marifet...
Evet Dost... Kendi derdimizi çekmiyoruz sadece... Üstümüze ihale edilenleri de hayatın cilvesi olmalı...
Çok güzeldi... Mesajıyla, diliyle, etkin imgeleriyle... Kutluyorum şiiri ve sizi Osman Bey, Kardeşim...
Çok iyi şiirdi...
TÜM YORUMLAR (4)