Al üfüqlerdir, ezizim, Şiiri - Hatire Vaqif

Deyişir rengin üfüq, al bezenir,
Xezerim öz yuxusundan oyanır.
Yene göyler, yene yerler denizin rengini almış,
Bax, ezizim, neçe renge boyanır.
Yene kövrek lepeler çırpınaraq ruhuma misra çileyir,
Toxunur qelbimizin sahiline şer sepir, söz elə yir.
Yene sahil, yene qumlar,yene dilsiz qayalar,
Yene almış bizi öz qoynuna mirvari sular.
Sevinir doğma Xezə r sevgimizin varlığına,çox inanır,
Sevinir,amma ki,o sevgisi yoxdan utanır.
Dağıdır saçlarımı bilmeden azade külek,
Salır eşq ehlini her görse bizi yade külek.
Yazılır qumların üstünde mehebbet nağılı,
Yox olur çünki keder, qem dağılır.
Yene gözler, o baxışlar, o şirin xatireler,
Deyirem qerq olaram,çünki derin xatireler.
Al üfüq, mavi deniz, bir de yaşıl arzularım,
Üreyim arzulayır arzuya dönmüş baharı.
Yazıram yaddaşıma cizgileri ressam tə k,
Bu eziz menzereni şere yaraşmış an tə k.
Al üfüqlerdir, ezizim,
Denizim öz yuxusundan oyanır,
Yene göyler,yene yerler denizin rengini almış,
Bax, ezizim, neçe renge boyanır..........

********************