Al Ömrümü Şiiri - Hamit Atay

Al Ömrümü

Al ömrümü,
Zaten seninle başladı nefesim,
Adını duymadan önce
Hiçbir sabahın anlamı yoktu benim için.

Al ne varsa bende kalan,
Bir tek gülüşüne değişirim her anı
Sana çıkan yolları ezberledim
Ama seninle yürümekmiş asıl zamanı.

Al ellerimi,
Tut ki çözülmesin bu düğüm
Sensiz geçen her dakika
Bir ömrün yitip gidişi gibi, hüzün.

Bak, geceler seni yazıyor,
Yıldızlar seninle yanıyor
Bir ben uyuyamıyorum
Gözlerin yokken uykularımda.

Al gözlerimi,
Başka güzellik görmesin,
Sen varken başka bahara gerek yok,
Seninle solan çiçek bile benim için güzel.

Al sözlerimi,
Dilimde ne varsa sana dair
Kaldıramıyorum bu sessizliği
Senin adını anmadan geçen her şiir eksik, yarım, fakir.

Al kalbimi,
Çırılçıplak seninle atan bir sevda bu
Damarlarımda dolaşan hasretin
Tenime sinmiş yokluğunun kokusu.

Al acımı da,
Yeter ki bir kere “ben de” de
Yeter ki ellerini uzat
Bu yangın sensiz sönmez, bil be.

Al düşlerimi,
Her biri seni yazıyor
Bir sen eksiksin hep
Kendini bilmez bir sevdanın ortasında.

Al ömrümü…
Yarısını yaşadım sensiz,
Kalanı seninle olsun isterim
İster gül, ister yak, ister git…
Ama al…
Çünkü ben seni ömrümün yerine koydum.
Şiir Hamit Atay