Akvaryum Şiiri - Mevlüt Esengül

Geçmiş gömleğini soydular
Beni bir akvaryuma koydular
Bul bir arkadaş
Burada dolaş
Sağın solun yol
Burada mutlu ol dediler
Çıkarsan ölürsün
Al işte su
Bıkarsan ölürsün
Bir hava deliği
Tıkarsan ölürsün…
Camdan duvarlar
Yıkarsan ölürsün…

Ah hayat
Ah memat! ..
İkisinin arasında
İlk heceyi at
Farkı yaşat
Anlamlı anlamsız..
Biraz gamlı
Biraz gamsız…

Sakın
Hayal kurma
Fazlasını isteme
İşin bu gücün bu
Düşünüp durma dediler
Çizmeden üslûbu
Bamteline vurma..
Elindekileri savurma..

Neyleyim
Dolaştım durdum fanusta
Balık gibi..
On beş yıl oldu
Bildiklerimi unuttum
Unuttuklarımı bilemedim
Alık gibi…
Ardımca silinen
Yol açtım durdum fanusta

On beş yıl önce yazmışım
En son şiiri
Duygusalmışım
O zaman da akvaryumum varmış
Ama hapsolmamışım alıkların yasına
Duygu salmışım balıkların dünyasına
Duygusalmışım…

Dizilirsin sıra sıra
Yetmiş santimlik kıra
Dalgayı kıra kıra
Yem atacaklar diye
Ellerine bakarsın
Yem atacaklar diye
Ahbaplığı yakarsın…
Işık verirler ara ara
Işıksız sular kapkara
Karanlık sarar
Sevdiceğim beni arar

Günlük aşklar gelir fanusa
Kapağını açarsan
Çabuk bozulur…
Dil’ini yaralayan güllerin
Akşama solacağını
Bilmen gerekir
Acısını büyütmeden
Bir kâğıt mendille
Silmen gerekir…

Dünya akvaryum dostlar
Ben balık
Hafızam kayıp
Aramak ayıp
Delilleri saklıdır elbet
Fanusun durgun suyunda
Çalanlar haklıdır elbet
Balıkların hırçın huyunda
Akvaryumda zafer
Akvaryumda kader
Sular boğum boğum dostlar…
Akvaryum benim
Varım yoğum dostlar…

Mevlüt ESENGÜL, BARTIN