Akşamlar Şiiri - Muammer Kars

Güneş küstü gitti, ay dolunaysız.
Gönlüme bir hüzün çöker akşamlar.
Her taraf karardı, kuytu ve ıssız.
Sessizce gözyaşı döker akşamlar.

Kimse selam vermez, sözler sükûttur.
Bir karanlık gece, çare umuttur.
Eller kollar bağlı, diller tutuktur.
Her gün yüz bin sabır çeker akşamlar.

Canan çekip gider, benlik yok olur.
Göze uyku girer, bu can yorulur.
Bir akşam sefası şenlik kurulur.
Yüreğe bir hüzün diker akşamlar.

"Gözlerim kapıda, kulağım seste".
Menzile varılmaz yârim aheste.
İsmini anarım her bir nefeste.
Yarama tuz biber eker akşamlar.

Dadaşım hasrette, sabır tükendi.
Geceler çok uzun bekle gör, dendi.
Bir mektup yazar mı hanımefendi?
Gökten göz kırpıyor, ülker akşamlar.