Akşamında hayatın,
Sabahı olmayacak.
Erken yat o gece,
Yolculuk başlayacak.
Gittiğin yer vuslatın,
Çiçekler orada solmayacak.
Yaş otuzbeş olacakmış,
Hiç ağarmıyacak saçlar.
Nedense bilinmez,
Öne eğilmiş başlar,
Hüzünlü gidiyorlar.
Diyorlar gerçek hayat,
İşte orada başlar.
Kalanlar ağlamada,
Yükseliyor figanlar.
Yaşlı genç farketmiyor,
Devriliyor çınarlar,
Körpe fidanlar.
İstemiyor hiç biri,
Ağlanmasın ardı sıra.
İstedikleri bizden,
Sadece bol bol dua.
(BANDIRMA 02.10.2001 14:40)
Emir KaptanKayıt Tarihi : 3.3.2005 12:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!