Akşamın Gölgesinde Beklemek

Akşamın Gölgesinde Beklemek

Toz pembe bir sabah gibi sustum
Bir kahve fincanında unuttum adını
İçtim, içtikçe daha çok sen
Kah yandım, kah sızdım
Ama dönüp yine seni anlattım telveye.

Sol omzumda yokluğunun yükü
Fırtınaya tutulmuş bir dua gibiyim
Uyudum, rüyama geldin
bir uyku boyu
bir ömür kadar sessizdin.

Her çengeline bir soru astım içimin
Her cevapsızlıkta bir papatya bahçesi
talan oldu.
Sana kırk kere bölündüm
kırk kere yeniden yanmak pahasına.

Bir resmin var susarak konuşan
Ne zaman baksam
akşamı üstüme çökertiyor
Sen bir hayalin sevinciyle gülümserken
Ben gecenin omzuna başımı yaslayıp
sana dua ediyorum hâlâ.

Ben çağırmadım belki
Ama sen de hiç gelmeyi düşünmedin
Yine de her lahza,
her sabah
her akşam
bir ismi
bir izi
bir seni
bekledim.

Şimdi gözlerime
bir özür borcu var
yüreğimin...

Azra Nimet Öner