Akşam yaklaşıyor yine,
Benim içimde inceden bir burukluk.
Ne bir yüz var tebessüm eden yüzüme,
Anlaşılan bu akşam da saracak umutsuzluk...
Oysa böyle miydim ben düne kadar?
Sevdiklerim vardı yanımda,
Beni sevdiğini söyleyenler dünya kadar.
Bir de sonradan vefasız çıkanlar vardı,
Onlar da hep yanımdalardı...
Suskun ve durgunum bu akşamüstü,
Hiçbir söz çıkmıyor dudaklarımdan.
Nasıl çıksın?
Daha dün canım diyenler,
Birer birer ayrıldı şimdi yanımdan.
Ne yapsam da olmuyor, kanmıyor ruhum,
Ruhum ki birden yok olacak sanıyorum.
Ses yok,
Söz yok,
Duygu yok bu akşam da.
Sanki beni küstürmek istiyorlar hayata.
O bana söz verenler,
Yemin edenler yok,
Hepsi şimdi veda ettiler bana.
Akşam yaklaşıyor, yalnızım,
Bir de sevenlerim yok yanımda,
Bir başımayım...
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!