Alın yazısı gibiydi durgun suları üzerinde gölün; rüzgar
Sözün fısıltı olup dört bir yandan seslendiği günün
sonuna doğru,
İki parça bulutun tutsaklığından kurtulup güneş
son bir bakışıyla ısıtmasaydı yüreğimi;
kendimi akşamın alacasına bırakmazdım.
Saat başı öten kuşların uyandırdığı,zamanın kayıkçıları taşıdı beni gölün öbür yakasına,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
