Dönülmeyen yoldasın, ezelden beri suskun,
Bir gurbetin içindesin, akşam gibi mahzun.
Rüzgâr esiyor hâlâ, o eski sahilinden,
Yalnızlık ürperiyor gümüş rengi serinden.
Ne bir seda kaldı şimdi, ne bir iz seferinden,
Sanki bir hayal geçti zaman perdesinden.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta