Akşam olunca,karanlık çökünce
Bütün kuşlar yuvasına dönünce
Kar kuşu yavrusunu göremeyince
Sabaha kadar yavrularını arayınca.
İmdadına yetişir kara gözlü karınca.
Çaresiz olarak yuvasına varınca.
Arar durur takattan düşercesine.
Ağıt düğümlenir zavallı boğazına
Yavrum der dolaşır döker göz yaşını
Her kuşu yavrum sanır sallar başını.
Bir ses duysa, umutlanır,çatar kaşını.
Kayıt Tarihi : 2.3.2015 23:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!