Akşam Oldu Azizim Şiiri - Abdullah Tüylü

Akşam oldu azizim,
Neş'e başkalarının,
Yine yalnızlık
ve hüzün bizim...

Karanlıklara karışan yârin hayali
ve yanaktan süzülen bir damla yaş..
Çeşnisi oldu,
yanan yüreğimizin...

Gün kayboldu şarap rengi bulutların ardında..
Yine akşam oldu azizim..
Neş’e ve kahkaha başkalarının
Yalnızlık,
Hüzün..
ve gözyaşı bizim...

Heyhat,
Keder, ayrılmaz bir parçası oldu,
bir türlü gülmeyen
kaderimizin...

Yakamızdan düşmeyen zalım ayrılık,
Süzülür gözyaşlarım yanaklarıma
Ilık ılık..
ve düğümlenir boğazıma
keder dolu hıçkırık..

Sevgilim, canım, kadersizim benim..
Sen orada ağlarsın gizli gizli,
ben burada gözyaşı dökerim..

Ağlama ahu gözlüm, ağlama güzel meleğim,
Gün olur devran döner,
Kavuşuruz yine...

Elbette Allah kerim, Allah kerim...

Ankara, 18.09.2006