Akşam II Şiiri - Fatih Şahin Işık

Şavkın vurmuştu akşama
Kızıl güller kanardı
Güne ufuklarda ölürken
Saçların dedim
Saçların nasıl da kızıl
Gözlerin yıldızları hatırlatırdı
Birazdan doğacak yıldızları
Sende parlatıp sende sönecek yıldızları
Kapama derdim, kapama gözlerini
Ateş parçası kor gözlerini
Ellerini tutardım, buz gibiydi hep ellerin
Sıkı sıkı tutardım…
yanaklarını okşarken titrerdi kor gözlerin
Saçların alazlanırdı
Cehennem sıcağı nefesine çarpardı nefesim
Bir deprem yayılırdı bedenime
Bir yerinde yanardağlar ağlardı
Çarpardı kalbim delice, duracak sanırdım
Ve sen, gülümserdin
Güneşe veda ederken
Sen sigaramın dumanıyla
Yavaşça kalkardın yanımdan
Sana da veda etmek zorunda kalırdım
Geceye hazırlardım kendimi
Sonu gelmeyecek geceye
Yanağımda ağlarken göz yaşlarım
Sen kaybolurdun
Kaybolurdun
Sessizce…