Akşam çökünce
Kâbusları artıyordu
Vücudu kendisini dinliyor
Acısı iki kat çoğalıyordu
Kanserdi
Aniden çıkıvermişti
Gecenin sessizliğinde
Sessizliğin sesinde
Boğuluyordu kendi içinde
Acısı her gün artıyordu
Maalesef kader diyordu
An geldi
Bir nûr yırttı karanlığı
Aldı götürdü
Çok şükür nidaları arasından
Kayıt Tarihi : 11.10.2025 09:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!