Akrostiş Şiiri - Şerife Çoban

Hiç sevmezdi yalanı, hileyi, aldatmayı;
Zevk almazdı boş işlerle uğraşmaktan.
Mağrurlanmazdı insanların en şereflisi olduğu halde.
Uğraşmazdı boş işlerle, hep faydalı işler yapardı.
Hâlinden hiç şikâyet etmezdi, en çok çileyi o çektiği halde.
Allah inancıyla doluydu, haramdan kaçınırdı.
Merhametliydi tüm canlılara karşı.
Muhtaçlara yardım ederdi her konuda.
En sevdiği insandı Yüce Allah’ın.
Değer verirdi Allah’ın yarattığı her varlığa.