Akmadan Gel Şiiri - İsmet Murat

AKMADAN GEL
Ey nazlı yar geleceksen,
Azmet şafak sökmeden gel.
Kıymetimi bileceksen,
Güller yaprak dökmeden gel

Tutmak için elimizi,
Sormak için halimizi,
İhtiyarlık belimizi,
Kement atıp bükmeden gel.

Aldırmadan karakışa,
Gelmişim belirli yaşa,
Felek saç, sakala, kaş'a,
Ak tohumu ekmeden gel,

Gözlerime kara perde,
İnip düşürmeden derde,
Kanadını aç seherde
Elem acı çekmeden gel.

Ey Gönlümün prensesi,
Gidermek istersen yes'i,
Daralıp gönül kafesi,
Beni yere yıkmadan gel.

Saçıma aklar ekilip,
Damardan kanım çekilip,
Gözüm tavana dikilip,
Can bedenden çıkmadan gel.

Hüzün diyarına varıp
Hastalık tenimi sarıp,
Istıdap harcını karıp
Hasret beni yakmadan gel.

Garip Müçtehit üzülüp,
Dizinin bağı çözülüp,
Gözünden yaşlar süzülüp,
Irmak olup akmadan gel.

İsmet Murat (Müctehit)
Halk Şairi