Saatlerce bir köşede oturmuş, bileğindeki o kesik izini ovuşturup durdu. Belli ki canı acıyordu..
Ama canını acıtan asıl şey; yüreğindeki o keskin acıyı şefkat dolu bir elin dokunmamasıydı..
O acı ciğerine yapışıp kalmıştı ve ömür boyu kan tükürse de o acı oradan eksilmeyecekti...
Ve o köşede oturmuş saatlerdir bileğindeki kesiği ovuştururken, aklını bulandıran bir kaç soru vardı.
- Hatam neydi?
- En başında bileklerimi kesmem mi?
- Yoksa yeterince derin kesmemem mi?
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta