Aklımı Çaldı Deniz Şiiri - Hüseyin Yük

Ben köyden gelmiştim.Nenemle yaşarken ayırdılar birden
Ağladım özlemlerimden nene özlenmezmi harbiden
Kar yağardı nenem beni arkasında taşırdı
Okula o götürürdü hep üşenmeden
İlk okul' u yedi yılda bitirmiştim hatıırla
Bir gün deprem oldu yıkıldı evlerimiz
Aylarca çadırlarda yaşadık nenemle biz
Babam göç alma zamanıdır diyerek
Nenemden ayırdı beni bilmeyerek
Geldik büyük şehire
Birde deniz gördüm ilk kere
Kocaman apartmanlar gemiler
Sevemedim derken denizi
Bir bakkal da karşıma çıktı
Sevda bakışlarımızda başladı birden
Yıllarca bakıştık platonik aşıktık
O büyüdü ben büyüdüm
Aşkım kara sevdaya dönüşüyordu
Bakkalları'da kapandı deniz şehirde işe girdi
Bende her sabah her akşam geçerdim sokağından
O bana bakardı ben ona otubuse binene kadar beklerdim
Gece en az on kere pencersinin önünden geçerdim
Emrahtan şarkılar söylerdim
Bu bakışmalar on yıl sürdü
İstedirttim denizi vermediler dediler
İnanmadım.. işte film burda kopmaya başlıyordu
Bir gün bir gün deniz bir taksiden indi yanındaki kimdi
Sarıldı çocuk ona denizde ses çıkarmadı

O an işte o an aklımı sana çaldırdım deniz
Yüreğim tarumar oldu gözlerimin feri soldu
Gökyüzü ve yıldızlar gelinliğine büründü yüzünde
Müebbet gözyaşlarım yağmur gibi yağdı

Zaman durdu inanmadım on yılım dün oldu
Yandı çiğerim yaban oldu sözlerim boğazımda düğüm doldu
Deniz evlendi
Kimle bilmiyorum
Ben denizi tanımıyorum
Tanıdığım bir şey var manisa akıl hastahenesi
Orada bana ait bir yer var aklımı çaldığından beri
Deniz
Adım şizofren oldu aşk onsuz son buldu
Duydum ki deniz doğurmuş yüz orkinos on bin yunus
Dalgarında boğduğu bir ben birde sevgimiz
Siz siz olsaydınız yine denizi severmiydiniz
Bana sorarsanız derimki kim o nerde ben kimdeyim
Sahi bu şiir i kim yazdı kim okudu aklımı geri verseniz
Tüm denizler ve yüreği taş kalpli sessizler
Ne olur ne olur severken öldürmeyiniz
Aklımı aklınızı kimselere takasa vermeyiniz
Bir garip muhittin i bitirmeyiniz.....