Hicran ile örülmüş; gece benim yorganım
Üstüme çekiyorum aklıma sen gelince.
Biraz yürek sızlıyor, biraz yanıyor canım,
Su olup akıyorum aklıma sen gelince.
Usul usul esiyor yaşlı dağlardan rüzgar,
İçin için ağlıyor avucuma sonbahar,
Gecenin aydınlığa erdiği ana kadar,
Türküler yakıyorum aklıma sen gelince.
Hangi kapıyı çalsam dilenciyim nazarda...
Alıp satılmıyor ki aşk dediğin pazarda.
Bırakıp şu gönlümü sahipsiz bir mezarda,
Göklerden bakıyorum aklıma sen gelince.
Demlerim yokluğunu her gün firak kabında,
Bir paye bulmak için sevdanın mehtabında.
Azıcık yerim olsa umudun hesabında;
Hesaptan çıkıyorum aklıma sen gelince
Yalnızlık işlenirken gergefinde gecenin,
Manası sen olursun lügatte her hecenin.
Bir devin avucunda, alnında bir cücenin
Adını okuyorum aklıma sen gelince.
Aklıma sen gelince hayat donuyor birden,
Yeniden örülüyor yer ve sema demirden,
Vazgeçiyor bedenim evvelden ve ahirden,
İçime çöküyorum aklıma sen gelince.
Kayıt Tarihi : 20.6.2017 05:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!