Akli melekeler Şiiri - Ahde Vefa

Ahde Vefa
138

ŞİİR


167

TAKİPÇİ

Akli melekeler


Gözyaşıyla gülmek:)

Konuşmaya başladım düşüncelerimi.
Ilık bir bahar sabahı
Rüyada gibi; karşımdaydın.
Dolu dolu oldu gözlerim
Israrla yaşlar süzülüyordu yanağımdan
Mürekkep damlıyordu ismini yazıyordum.

Kuşlar konuyordu pencereme
Ardı sıra bakıp gülüyordum.
Neye ne için güldüğümü bilmiyordum.
Aklımda kalan sadece gülüşün
Terk i diyar gidişin
Lisanım yetmiyordu.
Arkanda bıraktığın cesedi anlatmaya.
Rıhtım yalnızlığı sarıyordu.
Ilık bahar sabahlarını.
Meçhule giden bir yolda
Islattığım gözyaşlarımla
.......................KIRDIM KANATLARIMI ........

Ahde Vefa
Kayıt Tarihi : 3.2.2021 09:51:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Uğruna acı çektiğimiz dünya Hz Adem'in ceza olarak indirildiği yer değilmi?

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Özgen Öz
    Özgen Öz

    Şiirinizdeki her mısra ayrı bir anlam.Affınıza sığınarak diğer üstadların yorumlarından farklı bir yorum yazmak istedim..“Gözyaşıyla gülmek” dedim…
    İçimde bastıramadığım bir his var,
    Sana her baktığımda, hem gülüyorum… hem ağlıyorum.
    Çünkü sen, hem en güzel sabahı getirdin bana,
    Hem de en uzun vedayı...

    O gün, o ılık bahar sabahıydı…
    Rüya gibiydi gelişin…
    Ve ben… uyanmamak istedim o düşten.
    Gözlerimden süzülen yaşları sen fark etme diye sustum,
    Ama içimde senin adını yazan bir kalem vardı —
    Her damlada mürekkep, her harfte özlem.

    Kuşlar bile sana geldi o sabah.
    Ben ise, senin ardından boşluğa bakıp,
    Kime neye güldüğümü bilmeden,
    Yalnızca gülüşünü anımsayıp
    Bir çocuğun annesiz kalmış bakışları gibi daldım.

    Sen gittin...
    Ama arda kalan ben değildim sadece —
    Bir cesetti ardında kalan…
    Ruhu senden giden…
    Ve ben o gün anladım,
    İnsanı en çok, geride kalan sessizlik öldürürmüş.

    Rıhtımlar sessiz şimdi.
    Baharın ılık sabahları bile sensiz üşütüyor içimi.
    Ve ben, meçhule giden yolda,
    Ne dönecek bir adres,
    Ne de bekleyecek bir umut bıraktım kendime.
    Sadece gözyaşlarımla suladım içimdeki hasreti.

    Ve kırdım kanatlarımı…
    Uçamayayım diye bir daha,
    Uğruna düştüğüm göklere.

    Biliyorum...
    Burası ceza yeri değil mi zaten?
    Adem’in indirildiği dünya…
    Belki de bu yüzden
    Cennetten düşenin yükü,
    Yalnızlık oluyor bu yeryüzünde.
    Yüreğinize emeğinize sağlık kaleminiz daim olsun efendim.??

    Cevap Yaz
    Erhan Arıkan

    ahde vefanın çocuğunu giydirmiş, kuşandirmiş, makyajlar sürmüş, süslemiş püslemiş, ışığını ayarlayın tekrar sunmuş sun bizlere bu da ayrı bir güzellik olmuş yebrikler

  • Orhan Erdoğan
    Orhan Erdoğan

    Her dizede tatlı bir anlatı vardı.. devamı dileğimle başarılar

    Cevap Yaz
  • Kiyasettin Aydoğan
    Kiyasettin Aydoğan

    Çok dokunaklı yazmışsınız. Yüreğine sağlık.

    Cevap Yaz
  • Perspektif Kalem
    Perspektif Kalem

    Naçizane yorumumu, mazur görmeniz dileğiyle.
    Hz.Adem(as) ın yaratılması, cennete iken , sonra dünyaya İlk peygamber olarak gelmesi, Cenab-ı Allah’ın takdiridir. Buradaki asıl mesaj insan oğlunun asıl yurdunun cennet olduğu, dünyanın ise fani oluşu, tüm bunlarla birlikte kaza ve kadere iman, ve dünyadaki imtihan! Vel hasıl, çektiğimiz acılar fani olan yani gelip geçici dünya için olabilir mi? Şüphesiz ki her kulun bir imtihanı vardır, kimi bunu acı olarak görür, kimisine nimet. Mahsuni Şerif , bazı acılardan al ilacını! der. Her acı her zorluk , sabır ile göğüslenirse, o vakit insan , hakiki mümin olur. Duâ eder Duâ bekleriz

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (13)

Ahde Vefa