günler geçiyor,
'akıp gidiyor zaman'...
bazen de zaman duruyor,
biz geçiyoruz
şaşkın bakışlarla
hayatın içinden.
akıp gidenlerin akıntısına
bunu bilmeden kapılışa,
o eşsiz ayrımsızlığa sahip değiliz,
'farkındayız'.
korkunç bir farkındalık, rahat huzur vermeyen.
bilmiyor olmakla sahip olduğumuz o doğrudanlığı
-yitirdiğimiz-
onu tümüyle kavrayacak bilişle
-bilgelikle-
yeniden elde etme arayışı
tüm yaşamımız...
tüm huzursuz tali yollardan,
o süresiz,
huzur aratmayan -çünkü huzur olan-
ana yola varma umuduyla
yanıp tutuşuyoruz...
başkaları hem cehennem
bu umudu delip geçen,
hem ‘ayın büyüsü’
umudun orta yerinde avlayan bizi
ama
inceldikçe
-cehennemden geçerek ya da ayın büyüsüne kapılarak- havaya, suya, toprağa, ateşe karışıyoruz
en sonunda
yeniden...
ben ateşle yol alan
su,
sen suya hasret
-ama onunla ne yapamayacağını bilmeyen-
ateş.
tali yollardan çıkıp,
karışıp birbirimize,
her ne isek o olduğumuz şeye
dönebilir miyiz
o tarifsiz ana yolda?
Kayıt Tarihi : 7.6.2007 08:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

mükemel anlatım tarifsiz bir paylaşım
gönlün şen hayalerin gerçek
yarınların aydınlık ve ilhamın bol olsun
TÜM YORUMLAR (2)