05/04/1979 - Cihanbeyli/Konya
Zaman, akıp gidiyor, beklemeden ve bir ân bile durmadan
Çocuklar büyüdüler biz ise yaşlandık farkına bile varmadan
Bir zamanlar abi diyorlardı, sonra bey amca, şimdi ise dede
Ağaran saçlar, bükülen beller, ihtiyarsın diyor kalbimi kırmadan
Huzuru arıyorum, daha az gören gözlerimle ve titrek sesimle
Yoruluyorum, elimde baston iki adım atınca, dar nefesimle
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta