Akif Tütüncü Şiirleri - Şair Akif Tütüncü

Yarın bayram, ilk defa topraktan elini öpeceğim

Arabesk şiirlerimi, tahtadan kılıçlarımla sunacağım

Kardan dostlarımla eriteceğim yüreğimi.

İkinci lale devri
Karanlıkta bir mücevherdir sonbahar
Yaprak yaprak üstüne
Şemsiyesiz yağmurların mevsimi

Sevda kilitleri atılmıştır mazide

İki perdelik oyun
Toprağa çiseleyen fidan
Damlarken her kökü kuyuya
Çağlar toprak, şimdi doğum vakti.

Güneşe gönderiler bakışların uzaması

İklimleri kuruyan kültürler

Akranları popüler kültüre mağlup
Kahramanlarını
Kurtlar vadisinin çarptığı

Bir yudum
Yaprak bırakmak istiyorum denize

Batmayan

Kapatmayın gözlerinizi

Güneş türkülerini söylüyor hala
Dönmüştü mücadelesinden kimi
Satmıştı bir konjonktür uğruna yoldaşı
Bir şeyler vardı bir şeyler eksik.

Gül dünyaya çocuk, koparılmış dilinle
Konuş, infaz edilen umutlarını
Sessizlik kokuşmuşluklarıyla çürürken toplum
Gül dünyaya
Vur tokat’ı yüzlerine.

Güle diken
Yakışır diye mi?
Yoksa
Dokunanın parmakları kanasın diye mi?
Konmuş

Hayallerimdeki kahramanlarım
Tahtadan oyma çocuklardı

Okşadıkça bıçağı
Kanardı yürekleri

Karıncanın didinişi gibi olmalıdır hayat
İnadına umut dolu, vazgeçenlere isyankâr
Zamanın sözlüğünü taşımalı yüreğinde
İnadına emek dolu, paspaslara isyankâr