Yağmurun gülüşüdür
Toprağın kokusu
Elbisesini değiştirirken bahar
Yağmur ıslandı
Kokum ıslandı
ıslak ıslak yanık koktum
Yaşlı bir gemide zamanın gölgesidir yolculuk.
Korsan hayatlar uykusuzluğa kanat çırpar gülücüklerde,
Pencereye notalarını bırakırdı, rüzgârlar.
Kalbim babamda kaldı
Kollarım annemde
Arada tırnaklarım uzuyor
Yaşamı kazımam için
Onu da kesiveriyor
Makasın biri
bir hayat kadını gibiyim
vücuduma giren bütün duygular
bana sahip oluyor
oysa ben gençlik hayallerimin gelmesini bekliyordum
birazda mutlulukla yıkamak için ruhumu
Bu ırmak, dönüşsüz yolculuklara akar
Her terk ediliş, bir çağlayan dökülüşü
Anlar akar, zaman denizine
Limanı yok artık, terk edilişin
Zaman durur, demini almaz artık sevdalar.
merhaba
bir akşam vakti evrene dolan aydınlık,
içime yansır mısın?
çayıma şeker gönlüme ninni olur musun?
bak geceler dökülüyor sonbaharıma
şimdi bir mektup yazsam sana nasıl başlanırki ilk cümle.
biraz eskidi bu gelenek beklemeye değecek kimse bulamadığımızdan belki
bu beyaz sayfayı diye başladığımız günler çok geride kaldı
bir iz dahi bırakamıyoruz artık sevgililere
koku sürüp yakmakmı mektubun ucunu küçümsenir oldu
zamanın bu geleceğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!