Beceriksiz bir terzidir ölüm
Gecenin varsıllığını yok sayan
Bedenlerimize
Nasıl kirlenmişse ki ellerimiz
Kopararak bir gülü dalından
Öylece çekilmiş duaya
Mumun gölgesinde mavi
bütün gölgeler mavinin üzerinde
ya bütün bir gün boyunca
Vivaldi’nin ardında gizlenip durmak ne?
gölge değil de ne? ..
Gör bak! ay ışığında şimdi mavi
ve kanıtlanma çabası köpek
kilitler yaşamın belkemiği
inilecek en son istasyonda
mavi kendi ağzıyla
bir intihar dumanında
Bütün günün götürüsüdür
aynalarda yansıyıp duran
kalabalık bir şehre
bir kefen biçiliyor
ölüm en yaşanılası mevsiminde
yaşamını tazeliyor biçimce...
Yağmurların temizlediği sokaklar
bir işarettir
her aşkın sergilediği yenilgiler için
senin için
ya da başkası...
Kaybolan yüzler.
Bir gece yarısı pencereden dışarı bakarken
yüzleri o yansıda kaybolan yüzlerce insanın feryatları buğulanırken camlarda ansızın tıkırdayan bir ses
gecenin en ahenkli nağmesini süzüyor kulaklarımızdan içeri
Biz bu sokaklara aşinayız
Kendimizi bilmezden evvel yani çok evvel bir gece yarısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!