Akif Çe Şiiri - Akif Tütüncü

Akif’çe
Şekeri eriten kaşık değil
Çayın sıcaklığıdır
,,,,,,,,

İpin
Mumla sevişmesinden
Eriyen mumdur

,,,,,,,,

En çok buluttan yağmur kaçırmayı sevdim
Özgürlüğüne

,,,,,,,,,,

Su
Hal değişikliklerini
Ateşe sorar

,,,,,,,,,,
Yüreğim kendi tenhasında iyi idi
Seni görmeden önce

,,,,,,,,,

Gözümdeki suyla toprağa yazıyorum
Şiirlerimi
,,,,,,,,,,,,

Barbarsın
Yüreğimin bütününü
İşgalci

,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Senin gözlerinle gözlerim
Arkadaşça söyleşi yaptı yıllardır
Ama benimki oyunbozan çıktı
Senin güzelliğini benim yüreğime yükledi
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Herkesin evine koştuğu günlerde
Ben babamın mezarına koşuyordum
Belki yağmur çiseler ıslanır diye

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Kumlarla,suyu hep birlikte gezdirdim
Belki bir sahil çıkar hayatımda
Kale yaparım

,,,,,,,,,,,,,,,

Suyla dalga geçiyor su
Denizde içine alıp
Irmakta yalnız bırakıyor
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Kelimelerim cesaretlenip
Şiir olmaya koşuyor seni görünce

,,,,

Yüzünü görmediğimden
Kelimelerle resmini yaptım babamın

,,,,,,,,,,,,,,,,,

İki duble arası
Gözyaşı bıraktım
Meze olarak
,,,,,,,,,,,,

Hayata depozito olarak bıraktım
Doğarken babamı

,,,,,,,,,,,

Bu gün bir başka ağlıyor babam
İçimde
Belki bilmediğim doğum günüdür

,,,,,,,,,

Ben yağmur olmayı göze aldım
Ayağının altında dolaşmak için
Bir anlık bile toz olarak

,,,,,,,,,,,
İşte bu benim annem
Elinde şiirleriyle
Gezdiği sokakları güzelleştirmek isteyen adam

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,