Çardağın ötesinden
Leylaklardan bir koku.
Arkasında bir düz taş,
Binyıllardan bir doku.
Enginde bir dinginlik
Erdemlerin buğusu.
Kayalarda şıpırtı
Günlük dertler koşusu.
Sahilden bir kahkaha
İçimdeki çocukluk.
Arka yolda gürültü
Amaç karında tokluk.
Şu insanlığın hali
Bir bilmece, çözülmez,
Kadehimde şarabım
Şimdi beni üzemez.
Çok mu kaygısız gördün
Yoksa beni a yaren?
Akdeniz’de anlarsın
Eğer bir gün gelirsen.
Bir şahit var tarihten
Bir de ona sor madem
Düz taş bilir ki benden
Farklı mıymış tüm âdem!
19.06.2007
00:15
Kaş
Kayıt Tarihi : 16.2.2011 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!