Akdeniz Şiiri - Aygül Kılıç Yıldız

Kirpiklerimde öpüşlerinden kalan çiylerle
Uyuyorum mavi rüyalarda bir zaman
Akdeniz köpükleri ardından
Derinleşen o koyu suyun özünde
Canlanacak ölü saçlarım
Başımın yarısı bir omzunda
Gerisi çağırırken büyüdüğüm dağları
Sonsuzluğa taşıyacak ellerinin sıcaklığı
Omzunda büyüyen ay
Yitirdiğim masum çocuğun gözleri
Gökkuşağı rengindeyim
Gövdende inci
Sevinçler saçılacak üzerimize
Denizin kokusunda bütün gece

Kır çiçeklerinden düğün alayı
Solumalarının şarkısı dökülüp üzerime
Öpmelerinin büyüsü dolaşırken tenimde
Serçe oluyorum pencerene
Salıverdikçe beni göklere
Gelip sığınıyorum avuç içine
Sevinçler gökkuşakları denizler
uçuruyorum kanatlarımla

Ne göğsümdeki Akdeniz ne
Karadeniz’de Köstence
yeter bana
Dünyayı kucaklamak isterim seninle
Dolunayın dokunuşu gibi dağlara
Bulutlarda uyusun başımız yan yana
Öyle yakın öyle özdeş olsaydık iç içe
Köstence ve Akdeniz de uyurdu bizimle

MUNZURAY