Akdeniz Şiiri - Kemal Karayılan

Tutup mavi ellerimden sarmış beni
Kucaklayıp sevmiş beni yalnızlık
Islak kalmış çöl ortasında umutlarım.
Duvardaki gri saat oyun oynuyor benimle
Her gideni aldattığı kadar
Acımasız ve alaycı.

Bu şehir aynı şehir mi?
Yalnızların türküsünü söylüyor Kıbrıs'da biri
Akdeniz her zamanki gibi asi ve özgür
Anılara inat hala dalgalar hırçın.
Rüzgarın dokunuşu her zamankinden pembe tenime,
Yine öksüz kalmış bu iskele

Kaç yıl öncesinden gelir bu yosun kokusu,
Penceremin önüne kadar gelmiş
Akdeniz'in rüzgarına takılıp.
Sessizliği hiç değişmemiştir zamanın
Umutlarım yeşerir yeniden
Uzaklardan geçen sessiz bir gemi gibidir gelecek

Sessizdir saka kuşu bu sabah,
Rodos'da Akdeniz'in meltemleri eserken
Bir gemi yanaşır limana
Nice umudu ve özgürlüğü getirmiş yüreğinde
Bir ucundan tutup hayallerimin
Keşke beni de alıp buradan uzaklara götürse.

Özgürdür Akdeniz
Koyu mavi isyanı saklıdır tutsaklığa derinlerinde
Inciler kadar beyazdır söyledikleri
Hiçbirşey durduramamıştır asiliğini
Kıbrıs'da Namık Kemal'in tutsaklığına inat
Hürriyete davet eder özgürlük aşıklarını