AİLE ŞİİRLERİ

Mutluluk...
Sonsuz gökyüzünde kaybolmaktır
Bulutların üstünde uçabilmektir
Yüreğinin götürdüğü yere gitmektir
Ruhun huzurla doluşudur
Mutluluk...
Doğadaki renk cümbüşünü seyretmek
..

İnsan oğlunda çok ciddi bir radyoaktivite yoktur,
İnanan da moral,inançsız da maddi ışın stoktur.
Ahenkli inanç yokluğundan dünya mutsuz..!
İnançlilar dahi bu tablodan umutsuz...

Ahenkli inanca sahip olsaydı tüm insanlar,
Aile ve devlet düzeninde huzur olurdu.
..

Dün arkadaşlarla beraberdim
Dedikodu,dedikodu
Aman,bana yaramaz dedim
Bunlara güven,çok zordu

Uzaklaştım
Kaçtım
..

Bahar geldi çiçekler artık açılmakta
Bütün insanlarda keşke mutlu olsa
Aslında verilmiş bunun bir reçetesi
İnsanlar kardeş gibi birbirini sevmeli

Komşusu açken tok yatan bizden değildi
Ama bu sözü kaç kişi kendine şiar edindi
..

şu yaşıma kadar
ne bir dostum oldu benim
-gözlerinin içine içine bakabildiğim-
ne dizlerinde uyuyakaldığım bir sevgilim
hiçbir zaman anlayamadım bu dünyayı
anlayamadan da gideceğim
bir tebessümüm kalacak benden geriye
..

Kaliteli telefon, kaliteli insan,
Nasıl bir anlayıştır bunu düşün Sen,
Farkında olmadan taraftar yapan,
Gösterişle tüketimi zihniyete kazıyan,

İlk bakışta ihtiyaçtır savurganlık olmasa,
Her yeni model peşinde bağımlılık yapmasa,
..

Yine bayram geldi anam,
Olsan sabah erken kalkar kurardın soframızı
Babam gelmeden oturmazdık masaya
Bayram demek sen demek anam
Bayram demek aile demek

Anne olunca anlarsınız beni derdin,
..

İki söz yazdımsa
Biri beni anlatır
Diğeri
Ahi retlik beni

Söz dedimse boş verip
Umursamazlık yapma
..

BEN-i DÜŞÜNÜYORSAN
BEN-İ ÖNEMSİYORSAN
BEN-i dEGERLİ SANIYORSAN
YAZIK ALDIGIN AİLE GÖRGÜSÜNE........!
SEN HEP Mİ KENDİNİ DÜŞÜNECEKSİN? ? ?
..

Benim babam olsana diyen yavrum ağlama
Yapacağım bir şey yok yüreğimi dağlama
Kahrolası bu hayat beni hep böyle yaktı
Kurulu bir yuvayı felek kaahpece yıktı.

Ben hepböyle kayguyla içten içe yanarım
İnsan oğlunu ben hep kendim gibi sanardım
..

resimlerini çizdim düşüncelerimizin
özgürlük şarkıları söyledim
koştum varılacak yer olmadan
ve sevgilim en zor olan varolma savaşıydı aşk

buna dayanarak söylerimki
aşktır seni görmek istemek
..

Sol kolumun derisine çizmiştim
İlk buluşma yerimizi tırnağımla
Heyecandan adını yanlış yazmıştım

Düğün evinde genç kız bakışıydım
Sen yaylım ateş hoyrat delikanlı
Bana her baktığında yüreğim mecnun titrerdi
..

Ağlamayı öğreneceksin yavrum
Gözyaşı dökmeyi
Ellerin cebinde şehrin bulvarlarını adımlamayı

Bir aşkın sarardığını göreceksin dökülen yapraklarda
Eski bir sevdanın ve terkedilmişliğin
Şarkısını dinleyeceksin yağmurlardan
..

Depremler yangınlar seller
Afetler
Allah öldürüyor
Savaşlar
Düşman öldürüyor
Ölmiyenmi var

..

Usulca yaklaştı pencerenin önüne
Kollarıyla kendi bedenini sardı
Yalnızdı üşüyordu
Gözlerini bir bir evlere çevirdi
Ne hayatlar yaşanıyor diye düşündü
Tv seyrediyordu yaşlı adam
Hanımı örgüsünü almış kimbilir neleri sorguluyordu
..

Pardüsü

Giymeden pardüsülük nezaketi
Askıya takılan görgümüzü
Nazik kibar zerafeti
Gösterelim gerçek yüzümüzü
Nezaket ve beyefendilik
..

bazen bomboş bir sayfa oluveriyor insan
tüm saflığı ve karalanmaya amadeliğiyle
bazen kelimeler düğümleniyor boğazında
konuşmak geliyor içinden, hatta haykırmak
bir tükenmez kalem oluyor şair elinde
ve kağıda değince anlıyor hayatı tüketmişliğini
sessizlik çekiyor adamı kendine
..

“ Bu şiir Ankara Cafe Down’da çalışan ve dünyaya “bizde burdayız” diyen özürlü çiçek çocuklar için yazılmıştır”.



Bilir misin?
Taşınan Bir Bardak Çaydaki
Mutluluğu...
..

Baba'lardır dünyada başarının ağı
Baba'lardır evimizin aile bağı,
Baba'lar evladı için ezer kötüyü,
Baba'lar baba'lar tonton baba'lar.

Baba'ların gözü pek kalbi sevgi,
Baba'lar evlatlara her zaman şefkatli
..

agladıklarımı yazdım
güldüklerimide
karanlık gecelerimi
koştuğum yılları yokuşları
araya sıkıştırdığım sevdaları
aç günleri tok günleri
sosyal sorumlukları
..