Aile Peygamberimizle Huzur Buldu

Nerde kaldı itaat?
Uçtu gitti kanaat,
Geçinmek zor zanaat…

Batı hapı yutuldu,
Hakikat unutuldu.

Oluştu menfi algı,
İçte şüphe ve kaygı,
Kalmadı sevgi-saygı…

Yandı yandı kavruldu,
Aileler savruldu.

Özenti yedi bizi,
Her gün farklı bir dizi,
Bozdu ailemizi…

Önümüze konuldu,
Afiyetle sunuldu.

Azalmadan ileri,
Çok sağlam ilgileri,
Kördüğüm sevgileri…

Muhabbetleri boldu,
Bizlere örnek oldu.

Mütevazı bir hane,
Yoktur hiçbir bahane,
Mutlu bir yuva, şahane…

O ne güzel bir kuldu,
Aile huzur buldu.

Doğumu hürmetine,
Yapışsak sünnetine,
Yakışır ümmetine…

O’na uyan kurtuldu,
Ellerinden tutuldu.